Eerste duikske

Voor mij begon zondagochtend mooi met uit het raam bekeken voldoende zon maar na even poolshoogte te nemen ging het gevoelsmatig toch héél wat minder zijn :-s ik ging het aan de lijve ondervinden dat voor mij de grootste spelbreker ongetwijfeld de koude ging zijn.

Ik had daags ervoor al mijn gereserveerd materiaal bij Els & Tony reeds afgehaald en thuis ook een paar keer bewonderd. Voor de doorwinterde duiker is dat hoopje materiaal waarschijnlijk iets minder magisch geworden maar zover ben ik nog niet! Ik geef toe dat ik voor technologie altijd al veel bewondering heb gehad en met dit materiaal was dat niet anders.

Ik had het geluk met Koen mee te mogen rijden en ik mag toch ook zeggen dat we het één en ander afgelachen hebben! Eens daar aangekomen hebben we toch even naar Patrik gebeld om te checken dat we zeker wel juist waren. Natuurlijk veel te vroeg maar ons motto was dan ook “beter te vroeg dan te laat”

Dat gaf ons meteen de mogelijkheid om onze neus al een over den dijk te steken. En buiten serieus wat wind in onze neusgaten zagen we al een groepje duiker te water gaan om werkelijk voor onze ogen in het “sop” te verdwijnen.

Plots werd hetgeene waar we toch geruime tijd naar uitkeken werkelijkheid en zouden we enige tijd later het zelf aan de lijve ondervinden… Spannend

Iedereen kwam druppelsgewijs aangereden en het was tijd voor een materiaal check en een korte briefing. Man wat waren Koen en ik blij dat onze auto zo dicht bij de trap stond. Weer een voordeel dat we zo vroeg waren :-) in het water valt het gewicht van al dat materiaal best mee maar erbuiten… Jawadde

Eens op de trap richting “sop” kreeg ik van Paul nog een laatste briefing van hoe we onderwater gingen manoeuvreren en ik wil Inge toch even bedanken voor de hulp bij het aantrekken van… zowat alles eigenlijk, je bewegingsmogelijkheden zijn toch wat beperkt als het gaat over alle ritsen goed dicht krijgen, palmen aantrekken enz… Daarvoor hartelijk bedankt!!

Het onderwater gaan ging vrij vlot, maar het klaren ging dan weer iets minder. Ik heb geprobeerd om een paar keer ook de diepte op mijn duikcomputer te bekijken maar het uit trimmen was moeilijker dan in het zwembad. Een te snelle opstijging was enige tijd later dan ook een onvermijdelijke reactie. Maar dankzij de deskundige debriefing van Paul weet ik nu waar ik goed op moet letten.

Het probleem met het klaren bleef nog even aanslepen daar ik met mijn handschoenen moeilijk een deftige valsalva kon uitvoeren en bleek ook al snel dat dieper gaan geen optie was. Ik mag met een gerust hart toch zeggen dat dat absoluut niets gehinderd heeft, ik heb veel fauna gezien, aangeraakt en mogen bewonderen. Van heel kleine pladijsjes tot kwalletjes, een paar verstopte kreeften en heel veel krabben in werkelijk alle formaten… Man wat heb ik mijn ogen uitgekeken!

We hebben veel geluk gehad dat het water zo helder was…

Tot op een diepte van 11,5m zijn we toch geraakt, had Paul het me niet gezegd ik zou gezworen hebben dat we amper enkele meters onder water waren. Mijn besef van diepte was noppes…

De koude was op dat moment we aanwezig maar het was waarschijnlijk de adrenaline die bij mij toch nog even de overhand had,… Daar kwam na een tijdje ook verandering in…
:-s

Duik eenmaal beëindigd trokken we terug naar de wagen om onze tweede huid als het ware uit te werpen en ons zo snel als mogelijk te ondoen van ons koud, nat gerief om onze, toch iets warmere, kleding aan te trekken. Beetje moe maar voldaan ging de vreugde nog iets groter worden aangezien Inge me niet vergeten was een iets ongelooflijks lekkers voor me bij had…

Dat levenswater heeft me altijd al gesmaakt maar die zondagochtend toch nog iets meer dan anders!

Trotse eigenaar van een duikboekje waar reeds 1 duik in genoteerd staat keerden we moe maar voldaan terug huiswaarts. We hebben toch nog wat gelachen in de wagen richting huis maar de pauzes tussen de uitleg van mij en Koen verraade dat we beiden nog aan het nagenieten waren…

Ik sluit af met de woorden van Koen en meld jullie dat ik nu de smaak wel dik te pakken heb!

Dus van mij zijn jullie ook nog niet verlost!

Jeffrey